Dizilerdeki anne karakterlerini geçmişe doğru gözden geçirince akla ilk gelenler Perihan Abla ile 7 Numara’nın Zeliha’sı. Ne ilginçtir ki ikisi de biyolojik anne değil ama anneliğin tüm vasıflarını taşıyan kadınlar. Her iki dizi de komedi dizisiydi ama şu an ekran macerası devam edenlerin aksine, komediyi ciddiye aldıkları için karakterleri karikatürize değil, bilakis hayatın içinden gerçek karakterlerdi.
Perihan Abla; 1986-1988 yılları arasında TRT’de yayınlanan, Türkiye’de dizi kültürünü başlatan, samimi mahalle dizisi deyince akla ilk gelen dizilerdendir. Şakir tarafından büyük bir aşkla sevilen Perihan, iki kardeşine ablalıktan öte annelik yapan, fedakâr, düşünceli bir kadındı. Günümüzde yayınlanan dizilerdeki annelerin aksine, Perihan Abla kardeşleri için hayatını, evliliğini erteleyen bir kadın olmanın yanında mahallelinin göz bebeği, kimin yardıma ihtiyacı varsa hemen koşan sevgi dolu bir kadındı. Bugün ekranda biraz nostalji biraz reyting kaygısıyla yeniden mahalle dizilerine dönüş yaşansa da; aile sıcaklığı, yardımlaşma, sevgi bağı, fedakârlık temalarının uzağına düşen senaryolar sebebiyle, “mahalle” çekim platosu olmaktan bir adım öte geçemiyor.
7 Numara ise 2000-2003 yılları arasında yayınlanan bir başka TRT dizisiydi. Doksan iki bölüm yayınlanması o dönem için bir rekordur. Birbirlerine sevgide saygıda kusur etmeyen, çocuk özlemi çeken, evlerini pansiyon olarak üniversite öğrencilerine kiralayan Vahit ile Zeliha’nın evi aynı anda farklı kişilere kiralaması ile başlar hikâye. Zeliha ve Vahit’in didaktik olmadan, baskı kurmadan gençlere anne-babalık etmeye çalışması dizi tarihinde çok rastlanılan bir durum değildir. (Sema Karabıyık)
Yazanın tamamını Hayal Perdesi’nin 49. sayısında okuyabilirsiniz.