Türk sinemasının nevi şahsına münhasır isimlerinden Ayşe Şasa aramızdan ayrılalı bir yılı aşkın zaman geçti. Şasa, yalnızca altmışlı yıllardan iki binlere dek yaklaşık elli yıllık sinema kariyerinde yazdığı senaryoları veya sinema düşüncesi üzerine denemeleriyle değil, bizzat yaşam öyküsüyle de kültür-sanat hayatımızın dikkat çeken isimlerinden biriydi.
Ayşe Şasa hakkında sevenlerinin, öğrencilerinin, dostlarının Şasa’nın yaşamında ve vefatından sonra kaleme aldığı; kimisi çeşitli mecralarda yayınlanmış kimisi ise ilk kez bu kitapta okur ile buluşan metinleri içeren Hayret Perdesini Temâşâ (Hazırlayan: Serdar Arslan, İnsan Yayınları) Şasa’nın birinci ölüm yıldönümünde raflarda yerini aldı. Ayşe Şasa’nın yaşamı ve eserlerine dair çizilen çerçeve ile başlayan kitapta hakkında yazılanların yanı sıra, farklı isimlerin kaleme aldığı hatıralar, Şasa’nın ilk kez yayınlanan mektupları ve -2012 yılında verdiği- son söyleşileri bulunuyor.
Hayret Perdesini Temâşâ kitabındaki yazılara konuları itibariyle kısa bir bakış atıldığında, Yeşilçam döneminde önemli filmlerin senaryolarında imzası bulunan Şasa’nın sinemacı kimliği hakkında yazılan yazıların, kitapta ona dair pek çok başka unsurdan yalnızca biri olarak yer bulduğu göze çarpıyor. Sinema literatürü takipçilerini belki bu konuda baştan uyarmak gerek; Hayret Perdesini Temâşâ bir “Ayşe Şasa Sineması Kitabı” olma iddiasında değil, bir “Ayşe Şasa Kitabı.” Ancak kitap, onun sinemamızda doldurduğu boşluğu anlamaya çalışan metinler içermiyor değil. Bunların en önemlilerinden biri olarak Şasa’nın kariyeri boyunca yazdığı otuz bir senaryodaki ortak temalar ve duyarlılıkları araştıran Meltem İşler Sevindi’nin “Senaryolarıyla Ayşe Şasa” makalesini zikretmek gerek. (Aybala Hilâl Yüksel)
Yazanın tamamını Hayal Perdesi’nin 48. sayısında okuyabilirsiniz.