Herkes hayata kendi penceresinden bakıyor. Yeni Ahit’te Jaco Van Dormael’e göre tanrı da her şeyi yaratırken öyle yapmış. Fakat onun pencereleri biraz farklı cinsten. Tanrının kimsenin girmesine izin vermediği, izbe bir delikten farksız çalışma odası ve bilgisayarında açtığı pencereler var. Canı sıkılıyor ve Brüksel’i yaratıyor. Can sıkıntısı geçmemiş ki burayı mutsuz etmek için elinden geleni yapacağı insanlarla dolduruyor. Tanrı bütün gün insanların hayatını daha da katlanılmaz hâle getirmek ve tuhaf yasalar yaratmakla meşgul. Mesela, reçelli ekmek yere düştüğünde reçelli tarafı her zaman alttadır ya da aşık olduğunuz kadına asla kavuşamazsınız.
Düşüncesiz ve gaddar bir tanrı bu; kılık kıyafetinden hâli tavrına kadar her şey bunu gösteriyor. Kafasını işlemelerle ve beyzbolla bozmuş, susturulmuş bir karısı ve iki çocuğu var: babasına ve buyruklarına başkaldırıp evden kaçmış Jesus Christ ve küçük kızı Ea. Jesus gibi tanrıya daha fazla tahammül edemeyen Ea, bir gece abisinin heykeliyle konuşur; heykel ona tanrının bilgisayarı olmadan hiçbir şey yapamayacağını ve altı havari daha bulmasını söyler. Böylece on iki havari on sekize tamamlanacaktır, beyzbol takımı gibi.
Hikâye dini bir içeriğe sahip olsa da filmin asıl tartışması bu değil. Film bir anlamda, Ea’nın insanlara ölüm saatini SMS olarak göndermesiyle başlar. Ne zaman öleceğini öğrenen insanlar, Sartre’ın ferdiyeti kazanmak için gerekli gördüğü farkındalık, “ölüm farkındalığı” ile karşı karşıya gelir. Ea’nın bu insanlar arasından seçtiği havariler, her sosyoekonomik çevreden gelen, her yaştan sıradan bir gruptur. Hayatı boyunca sıkıcı bir işte çalıştığını anlayıp göçmen kuşları takip etmeye karar veren bir adam, mutsuz bir evliliği olan ve bir gorile aşık zengin bir kadın, ömrünün geri kalanını kız olarak geçirmek isteyen bir çocuk… Kendilerini tanımlayan düzenin parçası olmaya devam etmek yerine varoluşlarını kendi başlarına anlamlandırmaları gerektiğini fark eden havariler hikâyenin asıl kahramanlarıdır. (Nesibe Sena Arslan)
Yazının tamamını Hayal Perdesi'nin 52. sayısında okuyabilirsiniz.